روزی جامی برای خود شعر می گفت و قدم می زد

(بسکه در جان و فکار و چشم و بیدارم تویی          هرکه پیدا می شود از دور پندارم تویی)

نا بخردی از آنجا می گذشت با تمسخر گفت: (بلکه خری پیدا شود)

جامی: (باز پندارم تویی)