کلاغ به مترسک گفت بزرگترین آرزو ی تو چیست ؟  از خدا پای دیگری نمی خواهی تا این دیار سرد را وداع گویی؟و چه خوش گفت مترسک  : وقتی راهی برای رفتن نیست همین یک پا هم اضافی است.

همواره تو دیگری را دوست می داری و دیگری ، دیگری را و این گونه است که ما انسان ها همیشه تنهاییم.

چهار چیز را هرگز فراموش نکن:

خیلی دوستت دارم

بعد از تو هیچ کس جاتو واسم پر نمیکنه

هیچ وقت بهت نمیگم

فکر نکن مغرورم

نمی خوام آرامش زندگیت رو بهم بزنم، شاید بدون من خوشبخت تر باشی.....

سهم من از تو دروغ هایت بود و سهم تو از من تمام قلبم...

از دل سپردن به دروغ هایت پشیمانم...

به کنج عزلت خانه گزیده ام اما                 نیافتم راهی بهر زندگی کردن!

چگونه به زهمه زندگی کنم تنها                که نیافتم زین دیار عاشقی کردن!

دروغ جهنمی است که دیوار هایش را خودمان می سازیم، عمقش را خودمان تعیین می کنیم و پرتگاهی است که خودمان به سمتش شتابان حرکت میکنیم. اما آتشش هم خودمان هم اطرافیانمان را می سوزاند. پس دروغ گفتن ممنوع

خدایا آخرین بار که صدایت کردم و تو آمدی به قدری دلگیر بودم که مرا در آغوش کشیدی و من گریستم، آنچنان که از هوش رفتم. حال تنها از تو یک خواسته دارم: محبتت را از من دریغ مکن و مرا به حال خود مگذار چون میدانم بدون تو و دستان پر مهرت هیچ هیچ هیچم....

کبوتری که در بین کلاغ ها زندگی کند، اگرچه پر هایش سفید است ولی قلبش سیاه خواهد شد. دوست داشتن کسی که لیاقت دوست داشتن را ندارد، اصراف محبت است.

آخرین تصویری که از کسی که خیلی دوستش داشتم تو ذهنم، یه لبخنده! و مهربونی بلاوصفی که توی چشماش جریان داره! بیاین تصور کنیم این بار آخرین باره که میتونیم کسانی رو که برامون مهمن رو خوشحال کنیم! پس یه تصویر قشنگ از آخرین لحظه بسازیم!

به نظر شما آخرین نقطه ی دنیا کجاست؟؟ ماکجا ایستادیم؟ چرا هرچی تلاش میکنیم، کمتر به اون چیزی که میخوایم میرسیم؟ واقعا چرا؟ یا اصلا اگه به شما بگند که قراره دوباره به دنیا بیاین، بازهم همین راهی رو انتخاب میکنید که تا امروز رفتید؟ من آره! شما چطور؟